Qui sommes-nous
Centre Hellénique et Interculturel de Bruxelles asbl
[gr] Η ίδρυση του Ελληνικού και Διαπολιτισμικού Κέντρου Βρυξελλών (σημερινή ονομασία) χρονολογείται από το 1969. Στις αρχές της δεκαετίας του 60’ συνδικαλιστές του Ελληνικού Συνδικαλιστικού Τμήματος της CSC-ACV, δημιούργησαν δομές που απευθύνονταν στους εισερχόμενους μετανάστες. Με την πάροδο των χρόνων η πρωτοβουλία των συνδικαλιστών εξελίχθηκε στην δημιουργία των Κέντρων που θα καλύπτουν τις ανάγκες, τις προσδοκίες, τα προβλήματα ενημέρωσης και κατάρτισης, καθώς και θα βοηθούν στην ομαλή ένταξη του ελληνικού πληθυσμού στη Βέλγιο.
Το 1969 δημιουργήθηκε το “Ελληνικό Κέντρο Κουλτούρας και Επιμόρφωσης" με έδρα της Βρυξέλλες και ανέπτυξε τις δομές : «Ελληνική Βιβλιοθήκη Βρυξελλών» και από το 1971 την "Εργατική Σχολή".
Στόχος του Κέντρου ήταν η παροχή υπηρεσιών, η κοινωνική κατάρτιση και η εκμάθηση της ελληνικής και της γαλλικής γλώσσας και η διατήρηση των δεσμών με την Ελλάδα. Στις αρχές της δεκαετίας του 80, το Κέντρο ονομάζεται "Ελληνικό Κέντρο Επιμόρφωσης και Διάπλασης" προσθέτοντας στους στόχους του και τον πολιτιστικό διάλογο με την τοπική κοινωνία.
Το Κέντρο μεγάλωσε και δημιούργησε παραρτήματα σε άλλες περιοχές της Βελγίου. Άλλα κέντρα άνοιξαν στη Λιέγη, στο Βερβιέρ, στο Σαρλερουά και επίσης στο Λίμπουργκ. Το 1980 δημιουργείται η δομή CHAPEAU για το σύνολο των δραστηριοτήτων.
Από τις αρχές της πρώτης δεκαετίας του21ου αιώνα, το Κέντρο έχει την σημερινή του ονομασία, έχοντας βάλει τον όρο "Διαπολιτισμικο" στον τίτλο του για να τονίσει το άνοιγμα των κοινωνικών υπηρεσιών του, σε όλους τους μετανάστες αλλά και στον τοπικό πληθυσμό.
[fr] La fondation du Centre Hellénique et Interculturel de Bruxelles (dénomination actuelle) remonte à 1969. Dès le début des années 1960, des syndicalistes de la section grecque du syndicat CSC-ACV mirent en place des structures destinées aux nouveaux migrants. Au fil des années, cette initiative syndicale évolua vers la création de centres répondant aux besoins, attentes, problèmes d’information et de formation, tout en facilitant l’intégration harmonieuse de la population grecque en Belgique.
En 1969 fut créé le « Centre Culturel et de Formation Grec » à Bruxelles, qui développa les structures de la « Bibliothèque grecque de Bruxelles » et, dès 1971, de « l’École ouvrière ».
L’objectif du Centre était la fourniture de services, la formation sociale, l’enseignement des langues grecque et française ainsi que le maintien des liens avec la Grèce. Au début des années 1980, le Centre prit le nom de «Centre Hellénique de Culture et de Formation», ajoutant parmi ses objectifs le dialogue culturel avec la société locale.
Le Centre se développa en ouvrant des antennes dans d’autres régions de Belgique : à Liège, à Verviers, à Charleroi et également dans le Limbourg. En 1980, fut créée la structure CHAPEAU pour coordonner l’ensemble des activités.
Depuis le début des années 2000, le Centre porte son appellation actuelle, intégrant le terme « interculturel » dans son titre afin de souligner l’ouverture de ses services sociaux à tous les migrants ainsi qu’à la population locale.
[en] The foundation of the Hellenic and Intercultural Centre of Brussels (current name) dates back to 1969. In the early 1960s, trade unionists from the Greek Trade Union Section of the CSC-ACV established structures addressing the needs of newly arrived migrants. Over the years, this trade-union initiative developed into the creation of centres that would meet the needs, expectations, and challenges of information and training, while also supporting the smooth integration of the Greek community in Belgium.
In 1969, the “Greek Centre for Culture and Education” was founded in Brussels, which developed the structures of the “Greek Library of Brussels” and, from 1971 onwards, the “Workers’ School.”
The Centre’s objective was to provide services, social training, and the teaching of Greek and French, while maintaining ties with Greece. At the beginning of the 1980s, the Centre officially adopted the name “Hellenic Centre of Culture and Training,” adding to its goals the promotion of cultural dialogue with the local society.
The Centre expanded by creating branches in other regions of Belgium: in Liège, Verviers, Charleroi, and also in Limburg. In 1980, the CHAPEAU structure was established to coordinate all activities.
Since the early 2000s, the Centre has borne its current name, incorporating the term “Intercultural” into its title to emphasize the opening of its social services to all migrants as well as to the local population.